Хэрэв би өөрөө харх биш юм бол миний үзэн яддаг хүмүүс хархнууд болно. Энэ өгүүлбэрт логик байхгүй, байх ч шаардлагагүй. Би бол хөдөөний хүүхэд, энэ миний бахархал. Тийм болохоор л надад амьдарлын сайн сайхан зан чанарууд хадаглагдаж үлдсэн байдаг. Гэхдээ би одоо хотод амьдарч байна. Надад хөдөөнөөс олсон маш сайхан зан чанарууд байгаа. Үүнийгээ би алдахгүй бөгөөд алдахыг хүсэхгүй байна. Би маш их өөрчлөгдсөн. Надад онгон охиноос илүү, гүйцэт боловсорсон бүсгүйчүүд таалагддаг. Би айлд эсвэл гудамжинд архи, пиво уудаггүй. Би бар, ресторанд архи, пиво уунгаа тамхи татах дуртай. Би захаас биш үнэтэй гоёмсог дэлгүүрээс юм авч, худалдаа хийхийг оролддог. Надад хотын ганган охид таалагддаг. Гэхдээ хотын гэж нэр зүүсэн болгон биш шүү. Ер нь тэгээд юмыг ялгаж салгадаг хүмүүс л миний найз нөхөд байх ёстой. Яагаад дандаа би гэж ярих дуртай вэ. Тэхээс өөр аргагүй учир. Би маш онцлог, дахин давтагдашгүй товарищ учираас. Надад маш их хүндэтгэл үзүүлсэн хүмүүсийг би товарищ полковник гэж дууддаг. Энэ нь эргээд би тэднийг хүндэтгэж байна гэсэн үг. Би олон найзтай, мөн нэг ч найзгүй. Надад үнэт зүйл байгаа, тэр нь би өөртөө үнэнч үлдэж чадсан явдал. Та нар чадахгүй байгаа биз дээ, би сайн мэдэж байна. Наадах чинь тун хэцүү бөгөөд хэрэв үнэт зүйлээ хадгалж чадвал, ямар ч эд баялаг үүнтэй эн зэрэгцэхгүй эд дээ. Анхнаасаа логикгүй байсан биз дээ, Одоо ч логикгүй байгаа биз. Логик бол хүүхдийн тоглоом. Аавын хүүхдүүдэд тэгш хувь тавилан заяадаггүй юм. Ойлгохгүй бол хая! Сумо болоод бөхтөлцөөд үз!
